ကရင္စာေပေရွ႕ေဆာင္ ဖူ႔ဒုိက္ေကာ္

...........................................

ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔တြင္ ေနထုိင္ရာေဒသ၊ ကိုးကြယ္ရာဘာသာကိုလုိက္၍ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာစာေပမ်ား ေပၚ...ထြက္ခဲ့ေလသည္။ မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ သုေတသီမ်ား၏ေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားအရ ပုဂၢိဳလ္အသီးသီးက တီထြင္ေရးသားခဲ့ေသာ စာေပေရးနည္းမ်ား(၉)မ်ိဳးရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာစာေပမ်ားသည္ ထြန္းကားက်ယ္ျပန္႔၍ ထင္ရွားျခင္း ရွိေလသည္။ ေဖာ္ျပပါ ေလ့လာေတြ႔ရွိရေသာ စာေပ (၉) မ်ိဳးကို ေဖာ္ျပရေသာ္….(၁)-ဗုဒၶဘာသာ အေရွ႕ပိုးကရင္စာေပထုိစာေပသည္ ဖလံု (ပိုးကရင္) တုိ႔က `လိက္ထူ႔လီ´ ေရွးေဟာင္းစာေပအျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကသည္။ ယင္းစာေပကို သထံုဘုရင္၊ မႏူဟာမင္ၾကီးထံပါး ခစားရေသာ ကရင္အမ်ိဳးသား ပညာရွိ `မြန္ဒိင္´ အမည္ေခၚ `ဖူ႔ဒုိက္ေကာ္´ က တီထြင္ေရးသားခဲ့သည္။(၂)-ႏွစ္ျခင္းဘာသာ၀င္ စေကာကရင္စာေပထုိစာေပသည္ အေမရိကန္သာသနာျပဳ ေဒါက္တာ ဂြ်န္နသန္၀ိတ္ က ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၃၂-ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာအကၡရာကိုမွီး၍ တီထြင္ေရးသားခဲ့သည္။ ဗ်ည္းအကၡရာ (၂၅) လံုးႏွင့္ သရ (၉) လံုးပါ၀င္သည္။(၃)- ႏွစ္ျခင္းဘာသာ၀င္ ပိုးကရင္စာေပထုိစာေပကိုလည္း ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၃၂-ခုနွစ္၊ ေဒါက္တာ ဂြ်န္နသန္၀ိတ္ ကပင္ ေရးသားခဲ့သည္။ ဗ်ည္း (၂၆) လံုးႏွင့္ သရ (၁၀) လံုးပါ၀င္သည္။

ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳ႕ရန္

ဗမာ ပိုးကရင္ အဘိဓာန္

 

                                   

မဂၤလာပါခင္ဗ်ား။ ပိုးကရင္စာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဆရာကိုင္စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဟုိသည္လွန္ေနရင္းကေန လို

အပ္မယ္လို႔ထင္ရတဲ့ စာ လုံးအခ့်ိဳကို ပိုးကရင္စာကို စိတ္၀င္စားသူေတြထဲက ေလ့လာလိုသူေတြအတြက္

မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒီစာအုပ္ငယ္ေလးဟာ ေသးငယ္ေပမယ့္လို႔ ကိုယ့္မိသားစုအတြင္း မိမိတို႔ရင္ေသြးငယ္ေတြကို မိဘမ်ား

အေနနဲ႔ သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးႏိုင္ဘို႔ရာ အေထာက္အကူျပဳေစတဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးငယ္ေတြကို စာေပသင္ၾကားပို႔ခ်ေပးတဲ့ ဆရာေတြကိုယ္တုိင္ကိုင္သင့္တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္လည္းျဖစ္

ပါတယ္။

ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္လို႔ အတိအက်မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ စာေပသင္ၾကားရာမွာေတာ့ အင္မတန္

ကိုအေထာက္ အကူျပဳတဲ့စာအုပ္ေလးျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳရပါလိမ့္မယ္။ ဒါ့အျပင္ မိ

ဘက်င့္၀တ္၊ သားသမီးက်င့္၀တ္၊ ဆရာက်င့္၀တ္၊ တပည့္က်င့္၀တ္၊ သံဃာက်င့္၀တ္၊ ဒါယကာက်င့္၀တ္၊

သခင္က်င့္၀တ္၊ ကၽြန္က်င့္၀တ္၊ မိတ္ေဆြက်င့္၀တ္၊ လင္ေယာက္်ားက်င့္၀တ္၊ ဇနီးမယားက်င့္၀တ္၊ ေဆြမိ်ဳး

ညာတကာက်င့္၀တ္ စတာေတြကိုပါေရးသားေဖၚျပထားတာမို႔ ဂါရ၀တရားကိုအေလးထားတတ္ေအာင္ သင္ ၾကားေလ့က်င့္ေပးႏိုင္တဲ့ စာအုပ္ေလးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီစာအုပ္ေလးကို မွီျငမ္းၿပီး ကေလးငယ္ေတြကိုသင္မယ္ဆိုလ်င္ျဖင့္ အလြန္ကိုအက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားႏိုင္သလို

ကိုယ္ကိုယ္တိုင္စာေရးတဲ့အခါမွာ စာလုံးေတြအမွားအယြင္းနည္းေစမယ့္ စာအုပ္ေကာင္းေလးတစ္အုပ္လို႔

ဆိုခ်င္ပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ ပိုးကရင္စာကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ထားေပမယ့္ ဆရာျဖစ္သင္တန္းမတက္ရေသးတဲ့ လူ ငယ္လူရြယ္ေတြ ေလ့လာဖတ္ရႈသင့္တဲ့ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးအပ္ပါ

တယ္။

ေအာက္က စာလုံးေတြကေတာ့ စာအုပ္ကေလးထဲမွာပါတဲ့ အဘိဓာန္ထဲက အခ့်ိဳကိုကူးယူေရးသားတင္ျပ

ထားတာျဖစ္ပါတယ္။

စာေပျမင့္၍ လူမ်ိဳးတင့္ပါေစ။ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။

Karen 000 by minsoesan09

http://www.scribd.com/doc/130932694/Karen-000

က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

မင္းစိုးစံ

(အေ၀းေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး)

အမွားျပင္ဆင္ခ်က္

စာမ်က္ႏွာ (၂) စာေၾကာင္းရည္ (၃)

စစ္မွန္ေသာ အမ်ိဳးသားညီညြတ္မႈ ဆိုဒ္ဆ္ုဃွဴ႕ဖို၀္စိုင္စိုင္ (က်ိဳင္က်ိဳင္)

ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳ႕ရန္

ကရင့္အမ်ိဳးသားေန႔ (ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔)

                           
                                         ကရင့္ဓါတ္ပုံအား ကရင့္ႏွစ္သစ္ကူးျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ ေဖ့စ္ဘုတ္မွ ကူးယူေ၀မွ်ျခင္းျဖစ္သည္။



ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးၿပီးဆုံးသည့္အခ်ိန္မွစ၍ကရင္တစ္မ်ိဳးသားလုံးသည္ ကရင္ျပည္အတြက္ ေတာင္းဆုိတုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္အာဏာရ အုပ္စုိးသူ ဖဆပလ (ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရး၊ ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး) အစုိးရက ကရင္ျပည္ေတာင္းဆုိတာ လက္တဆုပ္စာ ကရင္သာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕မ်ားက အားေပးအားေျမွာက္ေၾကာင္း၊ အဂၤလိပ္ကြ်န္ျဖစ္လိုသူ ကရင္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ စသည္မ်ားျဖင့္ မဟုတ္မမွန္ သြားပုပ္ေလလြင့္ စြပ္စြဲေျပာဆုိသည္။

ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳ႕ရန္

မရုိးသားေသာ(၁၅)ႀကိမ္ေျမာက္ကြန္ကရက္ ရွင္းတမ္း (အသံဖုိင္ ၁+၂+၃)

 သမုိင္းထြင္မည့္ အျဖစ္အပ်က္မွတ္တမ္းေတြပါ။ ကရင္ေတြနားေထာင္ ေလ့လာသင့္ပါတယ္။

ေမြးရပ္ဌာေနေကာ္သူးေလဘေလာ့ http://www.sawkyawkhwi.com/2013/01/2_19.html မွျပန္လည္ကူးယူေဖၚျပပါသည္။

ျပန္လည္ရွင္းျပေပးသူ ေကအဲန္ယူကိုယ္စားလွယ္အား အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။

http://thawthikho.blogspot.com/

ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳ႕ရန္

ဘြဲကရင္ ေလမွဳတ္တူရိယာအဖြဲ ့အေႀကာင္း

 

ဘြဲကရင္ေတြရဲ့ ေလမႈတ္တူရိယာအဖြ႔ဲ အေၾကာင္းကို RFA ျမန္မာပိုင္းဌာနကေန ကရင္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္လႊင့္
ေပးသြားတာကို ရုပ္သံအျဖစ္ ဖန္တည္းလိုက္တာပါ။ မိမိကုိယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမႈကို သားစဥ္ေျမးဆက္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသြားဘို႔အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ထား
တဲ့ ဒီအဖြဲ႔ထဲမွာ အဖြဲ႔၀င္ေတြ ၂၀ေလာက္ရွိတယ္လို႔ ေျပာသံၾကားလိုက္ရပါတယ္။
ဖူးတာမိတ္ဘေလာ့မွ - http://phutarmite.blogspot.com.au/2012/12/blog-post_1150.html

ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳ႕ရန္

ကရင္ျပည္နယ္ေန႔

ကရင္ၿပည္နယ္ေန႔ႏို၀င္ဘာလ (၇)ရက္ေန႔သည္ ကရင္ၿပည္နယ္ (ေကာ္သူးေလ)ေန႔ျဖစ္သည္။ ကရင္ၿပည္နယ္ေန႔ၿဖစ္ေပၚလာပံုမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းၿဖစ္ေလသည္။

ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေၿခခံဥပေဒအပိုဒ္ ၁၈၀(၁)အရ သံလြင္ခရိုင္ကို ကရင္ၿပည္နယ္အၿဖစ္ ပထမအဆင့္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၄ ခုဇြန္လ (၁)ရက္ေန႔သို႔ ေရာက္ရွိၿပန္ေသာအခါ သံလြင္ခရိုင္ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနေသာ ေဒသမ်ားၿဖစ္သည့္ ဘားအံ၊ သံေတာင္၊ လိႈင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႔မ်ားႏွင့္ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၁)ရက္ေန႔တြင္ ၾကာအင္းဆိပ္ၾကီး၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႔နယ္မ်ား ကရင္ၿပည္နယ္ အက်ယ္အ၀န္းႏွင့္ ကရင္ၿပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအတြင္းသို. ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ကရင္ၿပည္နယ္၏ အက်ယ္အ၀န္းမွာ စတုရန္းမိုင္ေပါင္း (၁၁၀၉၁)ၿဖစ္သည္။ ေက်းရြာေပါင္း (၄၆၄)ရြာႏွင့္ လူဦးေရ (၆၀၀၀၀၀) ေၿခာက္သိန္းခန္႔ရွိေလသည္။ ၁၉၅၆ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၂၅)၇က္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ (စုဒၵသမ)၁၄-ႀကိမ္ေၿမာက္ ကရင္ၿပည္နယ္ေကာင္စီညီလာခံမွ ကရင္ၿပည္နယ္ေန႔ သတ္မွတ္ေရးအဆိုကို တင္သြင္းရန္ သတ္မွတ္ခဲ့ေလသည္။

ကရင္ၿပည္နယ္ေန႔ကို သတ္မွတ္ရာတြင္ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားေပၚတြင္ မူတည္၍ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။
(၁) သံလြင္ခရိုင္ကို ကရင္ၿပည္နယ္ အၿဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက အတည္ၿပဳလက္မွတ္ထိုးေပးေသာ ႏို၀င္ဘာလ (၇)ရက္ေန႔။
(၂) ဘားအံ၊ လႈိင္းဘြဲ႔၊ သံေတာင္ ၿမိဳ႔နယ္မ်ားကို ပထမအၾကိမ္ ကရင္ၿပည္နယ္အတြင္း ေပါင္းစည္းခဲ့သည္႔ ဇြန္လ-၁ရက္ေန႔။
(၃) ၾကာအင္းဆိပ္ၾကီး၊ ေကာ့ကရိတ္ ၿမိဳ႔နယ္မ်ားကို ဒုတိယအၾကိမ္ ကရင္ၿပည္နယ္အတြင္း ေပါင္းစည္းခဲ့သည္႔
ဇူလိုင္လ-၁ရက္ေန႔။

ဤသံုးရက္ေန႔ကို ကရင္ၿပည္နယ္ေန႔အၿဖစ္ သတ္မွတ္ရန္စဥ္းစားခဲ့ၾကရာ ႏို၀င္ဘာလ(၇)ရက္ေန႔ကို
ကရင္ၿပည္နယ္ေန႔အၿဖစ္ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။
(၁) ဇြန္လ-၁ရက္ေန႔ႏွင့္ ဇူလိုင္လ-၁ရက္ေန႔တို႔သည္ မိုးမ်ားရြာေသာ မိုးရာသီရက္မ်ား ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခမ္းနားက်င္းပရန္ မသင့္ေလ်ာ္။
(၂) ႏို၀င္ဘာ-၇ ရက္ေန႔သည္ ရာသီဥသာယာေသာ ေဆာင္းရာသီႏွင့္ ေႏြရာသီၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခမ္းအနားက်င္းပရန္ ေကာင္းမြန္သည္။
(၃) ထိုေန႔ (ႏို၀င္ဘာ-၇)တြင္ ကရင္ၿပည္နယ္ေန႔အၿဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။
ဤအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ႏို၀င္ဘာလ (၇)ရက္ေန႔ကို ကရင္ၿပည္နယ္ေန႔အၿဖစ္ သတ္မွတ္၍ တရား၀င္
က်င္းပလာခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။

ကရင္ျပည္နယ္

၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၃) ရက္ေန႔တြင္ ကရင္ၿပည္နယ္ကို ေကာ္သူးေလ ဟုေၿပာင္းလဲေခၚဆိုခဲ့သည္။ ေကာ္သူးေလ၏ အက်ယ္အ၀န္းမွာ စတုရန္းမိုင္စုစုေပါင္း (၁၁.၀၉၁) တစ္ေသာင္းတစ္ေထာင္႔ကိုးဆယ္တစ္မိုင္ ရွိသည္။ ကရင္ၿပည္နယ္သည္ ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေရွ႔ေတာင္ဖ်ား၊ ေၿမာက္ဘက္ လတီၱက်ဳ. ဒီဂရီ
၁၅.၁၅ (ေရးၿမိဳ႔ႏွင့္ တတန္းတည္း)ႏွင့္ ဒီဂရီ ၁၉.၁၃(ေရနီၿမိဳ႔ႏွင့္ တတန္းတည္း)အေရွ႔ဘက္ ေလာင္ဂ်ီတြဒ္ဒီဂရီ ၉၆.၁၅ႏွင့္ ဒီဂရီ ၉၈.၅၅စပ္ၾကားတြင္ အေနာက္ေၿမာက္မွ အေရွ႔ေတာင္ဆီသို႔ ခပ္ယြန္းယြန္း က်ဥ္းေၿမာင္းေကြ႔ေကာက္ ရွည္လ်ားစြာ တည္ရွိေနသည္။ ကရင္ၿပည္နယ္၏ နယ္နိမိတ္မွာ ေၿမာက္ဘက္တြင္ ရမည္းသင္းခရိုင္၊ အေရွ႔ေၿမာက္ဘက္တြင္ ရွမ္းၿပည္နယ္ႏွင့္ ကယားၿပည္နယ္၊ အေရွ႔ဘက္တြင္ သံလြင္ၿမစ္ႏွင့္ ၎၏ျမစ္လက္တက္ ေသာင္းရင္းၿမစ္တို႔အၾကားၿဖစ္သည့္ ယိုးဒယားႏိုင္ငံ၊ ေတာင္ဘက္တြင္ က်ဳိကၡမီခရိုင္တြင္ပါ
၀င္ေသာ ေရးၿမိဳ႔နယ္၊ အေနာက္ဘက္တြင္ ေတာင္ငူခရိုင္တြင္ပါ၀င္ေသာ ေရတာရွည္ၿမိဳ႔ နယ္မ်ား၊ သထံုခရိုင္တြင္ပါ၀င္ေသာ ဘီးလင္း၊ သထံုႏွင့္ ေပါင္ၿမိဳ႔နယ္မ်ား၊ က်ဳိကၡမီခရိုင္တြင္ ပါ၀င္ေသာ က်ိဳက္မေရာ၊ မုဒံု၊ က်ဳိကၡမီႏွင့္ ေရးၿမိဳ႔နယ္မ်ားရွိၾကသည္။ ၿပည္နယ္အတြင္းရွိ ခရိုင္အလိုက္၊ ၿမိဳ႔နယ္အလိုက္ အက်ယ္အ၀န္းမွာ သံလြင္(၂၆၆၆)၊ လႈိင္းဘြဲ(၁၇၆၄)၊ ဘားအံ(၁၀၀၇)၊ ေကာ့ကရိတ္(၁၉၆၃)၊ ၾကာအင္း(၁၂၃၈)၊ သံေတာင္(၇၀၃)စတုန္းရန္းမိုင္ အသီးသီးရွိၾကသည္။

ကရင္ၿပည္နယ္၏ၿမိဳ႔ေတာ္သည္ "ဘားအံ" ၿမိဳ႔ၿဖစ္သည္။

ကရင္ျပည္နယ္အလံ(၁) အလံ၏ပံုစံ-ေထာင္မွန္စတုဂံပံု ၿဖစ္သည္။
(၂) အလံအေရာင္-လက္၀ဲဘက္အေပၚဘက္ေထာင့္ အလံ၏သံုးပံု
တစ္ပံုေနရာတြင္ ၾကယ္ၿဖဴတလံုး၊ က်န္အပိုင္းတို႔တြင္ အၿပာေရာင္ အလံ၏
အလယ္တြင္ အၿဖဴေရာင္၊ အလံ၏ေအာက္ဆံုးပိုင္းတြင္ အနီေရာင္ၿဖစ္သည္။
(၃) အလံ ပမာဏ အရြယ္အစား
အလံအၾကီးဆံုး ……..အလ်ား(၉)ေပ၊အနံ(၅)ေပ
အလံအလတ္စား …….အလ်ား(၆)ေပ(၆)လက္မ
အနံ (၃)ေပ (၄)လက္မ
အလံအငယ္စား ……အလ်ား(၄)ေပ (၆)လက္မ
အနံ (၂)ေပ (၆)လက္မ၊
။ ။ ။။ အလ်ား(၃)ေပ
အနံ(၁)ေပ(၈)လက္မ
။ ။ ။။ အလ်ား(၃)ေပ
အနံ(၁)ေပ(၈)လက္မ
။ ။ ။။ အလ်ား(၂)ေပ (၆)လက္မ
အနံ(၁)ေပ (၄)လက္မခြဲ။
။ ။ ။။ အလ်ား(၂)ေပ
အနံ(၁)ေပ (၁)လက္မ
။ ။ ။။ အလ်ား(၁)ေပ (၆)လက္မ
အနံ(၁၀)လက္မ
။ ။ ။။ အလ်ား(၁)ေပ
အနံ(၇)လက္မခြဲ
ဤသည္တို႔ကား ကရင္ၿပည္နယ္ အလံအရြယ္အစားမ်ဳိးစံုၿဖစ္ေပသည္။

အဓိပၸါယ္ အႏွစ္သာရ
(၁)အလံ၏ လက္၀ဲဘက္ သံုးပံုတစ္ပံုေနရာ တိမ္ထဲမွ ၾကယ္ၾကီးတစ္လံုးမွာ ၿပည္ေထာင္စုထဲမွ ျပည္နယ္တစ္ခုၿဖစ္ေၾကာင္း အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေဆာင္ထားၿခင္းၿဖစ္သည္။

(၂)အၿပာေရာင္သေဘာမွာ တည္ၾကည္၊ နက္နဲ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ အမွတ္လကၡဏာ ၿဖစ္သည္။

(၃)အၿဖဴေရာင္၏ သေဘာမွာ ၿဖဴစင္ၿခင္းႏွင့္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ၿခင္း၏ လကၡဏာၿဖစ္သည္။

(၄) အနီေရာင္၏ သေဘာမွာမူ ရဲရင့္ၿခင္း၊ သတိၱရွိၿခင္း၊ ဇြဲေကာင္းၿခင္း၊ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး၏ အဓိပၸါယ္အႏွစ္သာရမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္ထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
ဤသည္တို႔ကား ကရင္ၿပည္နယ္အလံအေၾကာင္း ၿဖစ္သည္။

(????????*********)

ကရင္ၿပည္နယ္တံဆိပ္(၁) အလယ္တြင္ ဖားစည္မ်က္ႏွာၿပင္ႏွင့္ သီလ၊ သမာဓိ၊ သစၥာ အမွတ္အသား စာလံုးမ်ားေရးသားထားသည္။
(၂) လက္်ာဘက္တြင္ ဆင္ရုပ္တုတစ္ခု၊။
(၃) လက္၀ဲဘက္တြင္ ဆင္ရုပ္တုတစ္ခု၊။
(၄) ဦးထိပ္ဘက္တြင္ ၿခေသၤ့ရုပ္တစ္ခု။
ဤအမွတ္သား၊ ဤစာသား၊ ဤအၿခင္းအရာမ်ား ပါရွိေသာတံဆိပ္သည္ ကရင္ၿပည္နယ္တံဆိပ္ ၿဖစ္သည္။

အဓိပၸါယ္အႏွစ္သာရ
(၁) တံဆိပ္၏အလယ္မွ ဖားစည္မ်က္ႏွာၿပင္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမူ႔ဘ၀ကို ေဖာ္ၿပထားေသာ ယဥ္ေက်းမူ႔ပစၥည္းၿဖစ္ၿခင္း။
(၂) သီလ၊ သမာဓိ၊ သစၥာ စာလံုးမ်ား၏ အဓိပၸါယ္မွာ ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ အက်င့္သီလ ၿပည့္စံုေကာင္းမြန္ၿခင္း၊ ေၿဖာင့္မတ္တည္ၾကည္ရိုးသားၿခင္း၊ သစၥာရွိၿခင္းစေသာ အရည္အခ်င္းေကာင္းမ်ားကို ေဖာ္ၿပထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
(၃) တံဆိပ္၏ လက္်ာဘက္မွဆင္ႏွင့္ လက္၀ဲဘက္မွ ဆင္ရုပ္တို႔မွာ ၿပည္ေထာင္စု ၿမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ကရင္ၿပည္နယ္သည္ သစ္မ်ားကို ဒုတိယအမ်ားဆံုး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ၿခင္းကို ေဖာ္ၿပထားသည့္ အဓိပၸါယ္ၿဖစ္သည္။
(၄) တံဆိပ္၏ ဦးထိပ္ပိုင္းမွ ၿခေသၤ့ရုပ္မွာမႈ ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာႏိုင္ငံ၏ တံဆိပ္တြင္ ၿခေသၤ့ရုပ္ပါရွိသည့္အတိုင္း ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဖြဲ႔၀င္ၿပည္နယ္တစ္ခုၿဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ၿပထားၿခင္းၿဖစ္ေပသည္။

(အမ်ဳိးသားစာေပဆုႏွင့္ လူ႔အခြင့္ေရးဆုရ ဖူ႔ေမာင္စင္ၾကယ္၏ ကရင့္ဘ၀ဓေလ့စာအုပ္မွ ေဖာ္ၿပပါသည္။)

ျမစ္နဒီကိုးသြယ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳ႕ရန္

ကရင္႐ိုးရာ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ရျခင္း အေၾကာင္းရင္း

ခ်ည္ျဖဴဖြဲ ့ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းကိုသိလိုသူ ရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ကရင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ သိရွိလိုသူ ကရင့္မိတ္ေဆြ အားလံုး ထံသို ့ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။

ကရင္လူမ်ဳိးတို႔ အျမတ္တႏုိး ထိန္းသိမ္းေသာ ရုိးရာဓေလ႔အနက္ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႔မဂၤလာ ျပဳျခင္းသည္ တစ္ရပ္အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။

ကရင္လူမ်ဳိးတို႔သည္ တိဗက္ကုန္းျပင္ျမင္႔ဘက္မွ ဆင္းသက္လာရာတြင္ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ အရပ္ေဒသသို႔ ရွာေဖြရာ၌ အစဦးတြင္ တစ္အုပ္စုတည္း ဆင္းသက္လာသူတို႔က ေနာင္အခါတြင္ အုပ္စုမ်ား ခြဲထြက္ၾကေလသည္။

ထိုသို႔ အုပ္စုမ်ားခြဲထြက္ရာတြင္ ေနာင္အခါ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုသည္႔အခါ ေသာ္လည္ေကာင္း၊ တစ္အုပ္ စုႏွင္႔တစ္အုပ္စု ဆံုေတြ႔ၾက၍လည္ေကာင္း အခ်င္းခ်င္း သိရွိမွတ္သားႏိုင္ရန္ လက္တြင္ ခ်ည္ျဖဴမ်ားျဖင္႔ အမွတ္အသား ခ်ည္ေႏွာင္ထားၾကသည္။ ထိုသို႔ လက္တြင္ ခ်ည္ျဖဴျဖင္႔ အမွတ္အသား ခ်ည္ေႏွာင္ထား
ရာမွ မ်က္ေမွာက္တြင္ လက္ခ်ည္မဂၤလာျပဳျခင္း တည္ရွိလာခဲ႔ၾကသည္ဟု အဆိုရွိၾကသည္။

ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ေရၾကည္ရာ၊ မ်က္ႏုရာ ျမန္မာျပည္သို ့ ဆင္းသက္ထြက္ခြာ လာၾကသည့္အခါ အုပ္စုခြဲ၍ ေမာ၀္-ထၚ (အမိဘက္)၊ ဖါ-ထၚ (အဖဘက္)အုပ္စုႏွစ္စု ျဖစ္ေပၚခဲ့ၾကသည္။ ထို ့သို ့ အုပ္စု
မကြဲ မွီကတည္းက ကရင္အမ်ဳိးသားတို ့သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျပန္လည္မွတ္မိေစရန္ႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း
အသိအမွတ္ျပဳ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ေရးကို ရည္ရြယ္ျပီး (၁) ဖူ႔ထို၀္မဲပါ၊ (၂) ဖူ႔က္ုဆင္႔မဲပါ၊ (၃) ဖူ႔ေဒၢတ္၊
(၄) ဖူ႔က်ာပံင္၊ (၅) ဖူ႔ေလ်င္.ဃွယ္႔၊ (၆) ဖူ႔မါန္ထ၀္႔၊ (၇) ဖူ႔ဖါ႔သိင္း၊ (၈) ဖူ႔တ္ုကံု႔၊ (၉) ဖူ႔ဖႜးသူေရင္႔ စသည့္ ကိုးဦးေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက မိမိတို ့၏ လက္ေကာက္၀တ္အသီးသီးတြင္ အမွတ္အသားျဖင့္ ခ်ည္ဖြဲ႕ေႏွာင္ေပးခဲ့ၾကသည္။

ေရွးအခါက ကရင္လူမ်ဳိးတို႔သည္ ေတာင္ယာႏွင့္ လယ္ယာကို အဓိကထား၍ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း
ျပဳၾကသည္။ မိုးဦးက်၍ ေတာင္ယာႏွင္႔လယ္လုပ္ငန္းကို သူသူငါငါ လံုးပမ္းးေနခ်ိန္တြင္ တစ္ဦးႏွင္႔တစ္
ဦး အိမ္ေထာင္စုတစ္ခုႏွင္႔တစ္ခု တစ္ရြာႏွင္႔တစ္ရြာ ေတြ႔ဆံုႏုိင္ရန္ မလြယ္ကူေတာ႔ေခ်။ လယ္မ်ားကို ထြန္ယက္ၿပီး စိုက္ပ်ဳိးၿပီးသည္႔ ၀ါေခါင္လတြင္ ေခတၱ အားလပ္ၾက၍ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုႏုိင္ၾကရန္ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေၾကာင္႔ပင္ စုေပါင္းမဂၤလာလက္ခ်ည္ၿခင္းကို ၀ါေခါင္လတြင္
ေရြးခ်ယ္၍ ခင္းက်င္းၾကေလသည္။ ၀ါေခါင္လ လက္ခ်ည္ျခင္းကို ေရွးကရင္ လူႀကီးမ်ားက ႀကီးမားေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ထားရွိေပသည္။


၀ါေခါင္လေရာက္လွ်င္ ကြဲကြာေနေသာ ေဆြမ်ဳိးစုမ်ား ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုေရး၊ မိသားစုမ်ားျပန္လည္စု
စည္းေရး၊ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ေသြးစည္းမႈ ခိုင္ျမဲေရး၊ လူငယ္လူရြယ္မ်ားကို လူႀကီးသူမမ်ားက ဆိုဆံုးမစကား ျပဳႏုိင္ေရးကို အဓိကရည္ရြယ္၍ စုေပါင္းလက္ခ်ည္မဂၤလာျပဳၾကေလသည္။

ကရင္လူမ်ဳိးတို႔သည္ စုေပါင္းေနထိုင္ျခင္း၊ စုေပါင္း၍ လုပ္ကိုင္ျခင္းစားေသာက္ႏွင္႔ ၾကံဳေတြ႔ရေသာ
ေဘးအႏ ၱရာယ္ကို စုေပါင္း၍ တြန္းလွန္ကာကြယ္ ေလ႔ရွိသလို ၀ါေခါင္လေရာက္လွ်င္ ကရင္လူမ်ဳိး အိမ္ေထာင္စုတိုင္း ၀တၱရားမပ်က္လက္ခ်ည္ၾကသည္။ ၀ါေခါင္လတြင္ တစ္ရြာလံုး၊ တစ္နယ္လံုးစု
ပါင္း၍ လက္ခ်ည္းျခင္းျဖစ္ရာ ၀ါေခါင္လလက္ခ်ည္ျခင္းဟူ၍ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ၾကသည္။

၀ါဆိုလလြန္္၍ ၀ါေခါင္လေရာက္လာလွ်င္ စားသံုးရန္ရိကၡာမ်ား ေလ်ာ႔နည္းလာ၏။ အိမ္ေထာင္စု
အလိုက္၊ ရြာအလိုက္ ေတာင္ယာလယ္ခင္းမွ သီးႏွံမ်ားမေပၚမီအထိ ရိကၡာမ်ားမျပတ္ေစရန္ လိုအပ္ လာသည္။

ထိုသို႔ ရိကၡာမ်ားေခြ်တာ စားေသာက္ေရးကို လူႀကီးမ်ားကသတိေပးၾကသည္။ ထိုအတူ ၀ါေခါင္လ
သည္မိုးသည္းထန္စြာရြာသြန္း၍အေအးဓါတ္လည္းလြန္ကဲေနသည္။ ေခ်ာင္းေရ၊ ျမစ္ေရမ်ားလွ်ံ၍
ေရႀကီးတတ္သည္။ ထိုအခါ ေရာဂါမ်ားထူေျပာ၍ မမာမက်န္းျဖစ္လာတတ္ေပသည္။

အခ်ဳိ႔က ၀ါေခါင္လသည္ ေအးေသာရာသီျဖစ္၍ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ေအးျပီး အတြင္း၀မ္းမီးေတာက္၍ စားသမွ်အဟာရေၾကလြယ္ၿပီး ခံတြင္းၿမိန္စားေသာက္ေကာင္းျခင္းကို ဘီလူး သဘက္မ်ား၊ မေကာင္း ဆုိး၀ါးမ်ား ၀င္စားသည္ဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ အစားအစာကုန္ျခင္းကို "လာဖူ႔၊ လာဏား" မေကာင္း ဆိုး၀ါးလဟူ၍ မွတ္ယူၾကသည္။



ကရင္ရုိးရာ လက္ခ်ည္ျခင္းကို အေရွ႕ပိုးကရင္အေခၚအားျဖင္႔ "ခိုင္စူး" ဟူ၍ေခၚၾကသည္။ "ခိုင္" မွာ မဂၤလာျပဳေသာခ်ည္ ဖြဲ႔ေႏွာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး "စူး" မွာလက္ကိုေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ အဓိပၸါယ္မွာခ်ည္ျဖဴျဖင္႔ လက္ကိုရစ္ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး မဂၤလာျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ မဂၤလာျပဳျခင္းအျဖစ္ လက္ခ်ည္ျခင္းရွိသလို ရုိးရာကုထံုးမ်ားအျဖစ္ လက္ခ်ည္ျခင္းလည္းရွိသည္။

ယခုအခါ ရုိးရာကုထံုးအျဖစ္လက္ခ်ည္ျခင္းသည္ တျဖည္းျဖည္း တိမ္ေကာေမွးမွိန္လာလ်က္ရွိသည္။ ကရင္ရုိးရာလက္ခ်ည္ျခင္းသည္ ေယဘုယ်အားျဖင္႔ သံုးမ်ဳိးသံုးစားရွိသည္။ ထိုသံုးမ်ဳိးသံုးစားသည္ အေျခအေန အခ်ိန္အခါကိုလိုက္၍ ျပဳလုပ္ေလ႔ရွိသည္။ ယင္းတို႔မွာ...(၁) လိပ္ျပာေခၚလက္ခ်ည္ျခင္း (လာဟွာခါင္စူး)၊ ထိမ္းျမားမဂၤလာ လက္ခ်ည္ျခင္း (အွ္ဃွဳက္တာင္ေဃွ၀္ ဆ္ုခါင္စူး)၊ (၃) ၀ါေခါင္လ လက္ခ်ည္ျခင္း (လာခုဂ္ခါင္စူး) ဟူ၍ျဖစ္သည္။

၀ါေခါင္လလက္ခ်ည္ျခင္းသည္ကြဲကြာေနၾကေသာကရင့္ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ်ား ျပန္လည္ဆံုဆည္းၾကေစရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္လည္း ႏွစ္လိုဖြယ္ဓေလ့တစ္ခုအျဖစ္ ဆင္ႏႊဲၾကပါသည္။

လက္ခ်ည္ျခင္းျပဳရာတြင္ ေဒသကိုလိုက္၍ေသာ္လည္ေကာင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္ထိေတြ႔မူအရ ႏြယ္စပ္ လာ၍ေသာ္လည္ေကာင္း၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မ်ား၊ အယူအဆမ်ား အနည္းအက်ဥ္း ကြဲလြဲေန တတ္ သည္ရွိေသာ္လည္း လက္ခ်ည္ျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ အႏွစ္သာရအားျဖင္႔ တူညီလ်က္ရွိသည္။

ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႔မဂၤလာ အေဆာင္အေယာင္ပစၥည္းမွာ (၉) မ်ဳိးရွိ၍ ၄င္းတို႔၏ အဓိပၸါယ္မွာ-
(၁) ဆန္ေကာ၊ (၂) ေယာက္မ၊ (၃) ခ်ည္ျဖဴ၊ (၄) ၾကံ၊ (၅) ငွက္ေပ်ာသီး၊ (၆) ထမင္းဆုပ္၊ (၇) ေကာက္ ညွင္းထုပ္ဖင္ခြ်န္၊(၈)နတ္ပန္းညိဳ(ဖ၀္႔၀ီ)၊(၉)ေရစသည္တို႔ျဖစ္ပါသည္။



(၁)ဆန္ေကာ

ဆန္ေကာသည္ ၀ါးႏွင္႔ယက္လုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေရွးအခါက ကရင္လူမ်ဳိးတို႔သည္ အိုးအိမ္ကို ၀ါးျဖင္႔ ေဆာက္လုပ္ၾကသည္။ အိမ္သံုးပစၥည္းကို သဘာ၀၀ါးပင္ႏွင္႔ယက္လုပ္၍ အသံုးျပဳၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ယက္လုပ္ျခင္း လက္မူအတတ္ပညာကို လက္ဆင္႔ကမ္းၿပီး ထိန္းသိမ္းရမည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။

(၂)ေယာက္မ

အခ်ဳိ႕ေသာ လူငယ္လူရြယ္တို႔သည္ စိတ္ျမန္၊ လက္ျမန္ရွိၾကၿပီး ဓါး၊ လွံစသည္တို႔ကိုထုတ္ၿပီး တစ္ေယာက္ႏွင္႔တစ္ေယာက္ စိတ္လြဲမွားမူမ်ဳိးမရွိရေအာင္ ေအးခ်မ္းစြာ ညိွႏႈိင္းတိုင္ပင္ၿပီး ေျပာ
ဆိုရ မည္ကို ေယာက္မႏွင္႔ေခါက္၍ ႏႈိင္းျပထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေယာက္မသည္ ပူေလာင္ျခင္းကို ဒဏ္ကိုခံရည္ရွိရာ ထမင္းဟင္းလ်ာမ်ားခ်က္ရာတြင္ လိုသလိုေမႊၿပီး အသံုးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။

(၃)ခ်ည္ျဖဴ

၀ါဂြမ္းေစ႔ကို တစ္လံုးခ်င္းစုစည္းၿပီး ျမဲေသာလက္ျဖင္႔ ဂြမ္းကိုက်စ္ၿပီး လူမ်ိဳးအားလံုးသည္လည္း ခ်ည္ျဖဴကဲ႔သို႔ က်စ္လ်စ္ခိုင္ျမဲရမည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ အျဖဴသည္ စင္ၾကယ္သန္ ့ရွင္းသည့္ သရုပ္ကို ေဆာင္သည္။ သားသမီးေျမးျမစ္မ်ား၏ ကံၾကမၼာဆိုးမ်ား က်ေရာက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ရွိလွ်င္ကာကြယ္ ေျပေပ်ာက္ေစရန္ အတြက္ျဖစ္သည္။

(၄) ၾကံ

ၾကံသည္ ထူးျခားသည့္၀ိေသသ ရွိပါသည္။ ၾကံအား အပြင့္အသီးမွ စုိက္ပ်ဳိးမ်ဳိးပြားရျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ၎၏ပင္စည္မွ အျမစ္တြယ္အပင္ေပါက္ပြားမ်ား လာျခင္းျဖစ္သည္။ ၾကံပင္အား အရင္းမွ ခုတ္ထစ္ ပိုင္းျဖတ္ ေသာ္လည္း က်န္ရစ္သည့္ အပင္ငုတ္မွ အပင္သစ္ျဖစ္ကာ ၾကီးထားပြားမ်ား လာႏိုင္ပါသည္။

အဆစ္တိုင္းအဆစ္တိုင္းတြင္ အျမစ္ေပါက္ စိုက္ပ်ဳိး ၾကီးထြားရွင္သန္လာႏိုင္ပါသည္။ အျခားေသာ၀ိေသသတစ္ခုမွာလည္း ရာသီဥတုဒဏ္ကို ၾကံၾကံခံ ႏိုင္ျပီး ေႏြ၊မိုး၊ေဆာင္း ရာသီစံု၌ပင္ ၎ပင္ကိုယ္အရည္အေသြးျဖစ္ေသာ အခ်ဳိဓါတ္အရသာမပ်က္ဆီးနိုင္ေခ်။ အစဥ္ခ်ဳိၿမိန္သည့္အရသာ ကို ေပးနိုင္စြမ္းသည္သာ ျဖစ္သည္။

(၅)ငွက္ေပ်ာသီး

ငွက္ေပ်ာသီး၏ ျဖစ္စဥ္ကဲ့သို ့ ေနထို္င္အားထုတ္ရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။ ငွက္ေပ်ာတစ္ပင္ျဖစ္စဥ္ကို
ဆန္းစစ္ ပါက ပင္စည္အား ထို္းေဖါက္၍ပင္စည္ထိပ္ဖ်ားမွ ငွက္ေပ်ာဖူး က်သည္။ ၎အဖူးမွ အဖီး လိုက္ျပဴထြက္သည္၊ တစ္ဖီး ျခင္းညီညာစြာ ထြက္ေပၚျပီး အဖီးႏွင့္ အသီးမ်ားသည္ စည္းကမ္း က်န
စြာၿဖင့္ စီတန္းၾကီးရင့္လာၾကသည္။ ငွက္ေပ်ာတစ္ခိုင္လံုးအားလည္း အစြယ္တစ္ေခ်ာင္းတည္းမွ ဖ်ာ
ဆင္းျပီး အစြယ္အေနႏွင့္လည္း ပင္စည္ကို မွီတြယ္ထားသည္။ ငွက္ ေပ်ာတစ္ပင္သည္ တစ္ၾကိမ္သာ သီးသည္။ ဂုဏ္သတၱိ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အရင္အထိ ခုတ္ပိုင္းဖ်က္ဆီးေသာ္လည္း အခ်ိန္တန္
လွ်င္ အပင္ငယ္မ်ား ထိုးထြင္း ေပၚေပါက္လာသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ငွက္ေပ်ာသီး၏ ထူးျခားသည့္
ဂုဏ္ ပုဒ္ကဲ့သို ့ စုစည္းညီညာျပီး သစၥာခိုင္ျမဲ ေသာ၊ စည္းကမ္းေသသပ္ေသာ၊ သားသမီး ေျမးျမစ္ မ်ား ျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။

(၆)ထမင္းဆုပ္

ထမင္းဆုပ္ကဲ့သို ့ ေပါင္းစည္းညီညြတ္ၾကရန္ျဖစ္သည္၊ ထမင္းသည္ နဂိုမႈလအတိုင္း ထားရွိျခင္းထက္ က်စ္က်စ္လွစ္လွစ္ဆုပ္၍ တဆုပ္ျခင္းထားျခင္းက လြယ္လင့္တကူ ပ်က္ဆီးျခင္း၊ ပုတ္သိုးျခင္း၊ မျဖစ္ ေပၚႏို္င္ေခ်။ မပုတ္မသိုး မပ်က္စီးရန္အတြက္ ထမင္းဆုပ္ကဲ့သို ့က်စ္လစ္စုစည္းပါရန္ ရည္ရြယ္ေဖၚျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

(၇)ေကာက္ညွင္းထုပ္ဖင္ခၽြန္

ေကာက္ညွင္းသည္ အလြန္တရာမွ ေစးကပ္သည့္ စားဖြယ္ရာ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဖင္ခၽြန္ထုပ္ စည္းထား
သျဖင့္ လြန္စြာမွပင္ က်စ္လစ္ေစးကပ္စုစည္းေနျပီး ျပဳျပင္ထားသည္မွာလည္း သာမန္မဟုတ္ဘဲ အခၽြန္ အထက္အျဖစ္ ဖန္တီးထားသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေကာက္ညွင္းဖင္ခၽြန္ကဲ့သို ့ က်စ္လစ္ စုစည္း ၍ ထက္ျမက္ထူးခၽြန္သူမ်ား ျဖစ္ရွိေအာင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရန္ကို ဆိုလိုပါသည္။

(၈) နတ္ပန္းညိဳ(ဖ၀္႔၀ီ)

နတ္ပန္းညဳိပန္းအမ်ဳိးအႏြယ္သည္ အျခားအျခားေသာ ပန္းမ်ဳိးႏြယ္ကဲ့သို ့ မဟုတ္ေခ်။ ပန္း၏သဘာ၀
အရ ပန္းမ်ားသည္ ေရေလာင္းေပးနိုင္ပါက အပင္ရွင္သန္ဖူးပြင့္ေသာ္လည္း အခ်ိန္အခါတန္ပါက အပြင့္ေၾကြႏြမ္း ေျခာက္ရ သည္သာ ျဖစ္သည္။ နတ္ပန္းညဳိမွာမႈ အျမစ္တြယ္ရာတြင္ အပင္ေပါက္၍
ရုံဖ႔ြဲ မ်ဳိးဆက္ပ်ံ ့ပြားနိုင္ျပီး အေတာသတ္မႈ မရွိေခ်။

ေရေလာင္းေပးႏိုင္သေရြ ့ ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း ရာသီးျပည့္ ရွင္သန္ၾကီးထြားမႈရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ နတ္ပန္းညဳိပန္း(ဖ၀့္၀ီ๏)ကဲ့သုိ႔ပင္ ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ မိမိေရာက္ရွိသည့္ ေနရာေဒသတြင္ အတည္ တက် ေနထုိင္စားေသာက္ၾကရင္း မိမိအမ်ဳိးသားယဥ္ ေက်းမႈမ်ားႏွင့္ ရုိးရာဓေလ့မ်ားကုိ ျမွင့္တင္ ထိန္း သိမ္းေပးႏုိင္ၿပီး မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားအား ေမြးထုတ္ ေပးႏုိင္ရန္အတြက္ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

(၉) ေရ

ေရၾကည္ေအးကဲ့သို ့ သားသမီးေျမးျမစ္မ်ား ေအးျမၾကည္လင္ပါေစဟူေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖစ္သည္။
ေရ၏ စြမ္းပကားသည္ ၾကီးမားလွျပီး သက္ရွိ သတၲ၀ါအေပါင္းမွ မွီခိုအားထားေနရ သည့္အရာျဖစ္ သည္။ ေဟာင္း ႏြမ္းညစ္ေပေနသည့္စိတ္ဓါတ္မ်ားကို ေရၾကည္ေအးႏွွင့္ ေဆးေၾကာသန္ ့စင္ျပီး ဆက္လက္၍ ေရၾကည္အား ေသာက္သံုး ျခင္းျဖင့္ ကုန္ခန္းေနသည့္ အားအင္မ်ား ျပန္လည္ ျပည့္၀ေစျခင္းျဖစ္သည္။

လက္ခ်ည္ရာတြင္ ဆန္ေကာတစ္ခုခုေပၚတြင္ ေယာက္မ၊ ထမင္းခုႏွစ္ဆုပ္၊ ေကာက္ညွင္းထုပ္ဖင္ခၽြန္ ခုႏွစ္ထုပ္၊ ငွက္ေပ်ာသီးမည့္ခုႏွစ္လံုး၊ ၾကံခုႏွစ္စိပ္၊ နတ္ပန္းညိဳ(ဖ၀္႔၀ီ) ခုနွစ္ခက္ႏွင္႔ ေရၾကည္ေအး တစ္ခြက္ကို ခ်ထားေလသည္။ ထိုအရာဝတၳဳပစၥည္းမ်ားေပၚတြင္ အရွည္တစ္ေတာင္ေက်ာ္ခန္႔ ခ်ည္ျဖဴ မ်ားကိုျဖတ္ၿပီး ျဖန္႔စီထားေလသည္။

လက္ခ်ည္ခံမည္႔လူသည္ လက္ႏွစ္ဖက္လက္၀ါးကို ျဖန္႔ၿပီးဆန္႔ထားရသည္။ လက္၀ါးေပၚတြင္ ထမင္း တစ္ဆုပ္၊ ေကာက္ညွင္းတစ္ထုပ္၊ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လံုး၊ ၾကံတစ္စိပ္ႏွင္႔ နတ္ပန္းညိဳသံုးခက္ကို ကိုင္ထားရသည္။

လက္ခ်ည္ေပးၾကမည္႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ လက္ခ်ည္ခံသူ၏လက္ကို ညင္သာစြာကိုင္ယူၿပီး ခ်ည္ျဖဴတစ္ပင္ကို အလယ္တည့္တည့္တြင္ ေရအနည္းငယ္ဆြတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ မေကာင္းေသာအရာမ်ား က်သြားေစရန္ လက္ေကာက္၀တ္တြင္ ခ်ည္ျဖဴျဖင္႔ သံုးခါသပ္ခ်ေပးလိုက္သည္။ ထိုသို႔ ျပဳၿပီးေနာက္တြင္ ခ်ည္ျဖဴျဖင့္လက္ကိုဦးစြာ ညာလက္တြင္ရစ္ပတ္ၿပီး ေအာက္ပါအတိုင္း ဆုေတာင္းေပးၾကသည္။


ပလူး- "လိပ္ျပာကေလး ျပန္ခဲ႔ ျပန္ခဲ႔။ မိဘ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင္႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔စြာေနထိုင္ရန္
ျပန္ခဲ႔။ မေနအပ္ေသာအရပ္၊ မသြားမလာသင္႔ေသာအရပ္။ သုသာန္တစျပင္ႏွင္႔ မေကာင္းဆိုး၀ါးတို႔ က်က္စားရာေနရာမ်ားမွေရွာင္ထြက္၍။ မေကာင္းေသာမိစၧာ၊ မိန္းမပ်က္၊ မိန္းမယုတ္တို႔၏ ဖ်ားေယာင္းေသာ စကားကို မယံုၾကည္ပါႏွင္႔။ မိဘႏွစ္ပါး၊ အဘိုးအဘြားတို႔ကို အလုပ္အေကြၽးျပဳရန္ အဘိုး၏ ဖားစည္ကို တီး၊ အဘြား၏ပလိုင္းကိုလြယ္ရန္ ျပန္ခဲ႔။ အိမ္ႀကီးေပၚမွာ စံစားေနျခင္းျဖင္႔ ေက်ာက္သားအလား မာေက်ာျခင္း၊ ျမွားကဲ႔သို႔လွ်င္ျမန္ျခင္း၊ ေက်ာက္သားကိုေခ် သံကိုေခြႏုိင္သည္႔ ခြန္အားတို႔ျဖင္႔ က်န္းမာေစၿပီး၊။ သားသမီးတက်ိတ္၊ ေျမးတစ္ရာႏွင္႔ မိဘေဆြမ်ဳိးဘက္မွ ညီအစ္ကိုသားခ်င္းမ်ား တစုတေ၀းေနထိုင္၍ ျပန္ခဲ႔ပါ။ ပလူး ျပန္လာ ျပန္လာ ျပန္ခဲ႔ပါ" ဟူ၍ ဆုေတာင္းၾကသည္။

လက္ခ်ည္ဆုေတာင္းျခင္းကို ျပဳၿပီးသည္ႏွင္႔ ခ်ည္ျဖဴကိုသပ္ခ်ည္လိုက္ၿပီး အစႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲျဖတ္ ယူလိုက္သည္။ ထိုခ်ည္ျဖဴစမ်ားႏွင္႔အတူ ထမင္း၊ ေကာက္ညွင္းတို႔ကို အနည္းငယ္ဖဲ႔ယူၿပီး ပန္းတစ္
ခက္ႏွင္႔ လက္ခ်ည္ခံသူ၏ ငယ္ထိပ္တြင္တင္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္တြင္ "ဤခ်ည္ျဖဴကဲ႔သို႔ ဆံပင္မ်ားျဖဴဘိအလား အသက္ရွည္ေစသား" ဟူ၍ ေနာက္ဆံုး ဆုေတာင္းေပးေလသည္။

(ဆုေတာင္းေပးရာတြင္ တတ္ေျမာက္သူတို႔က တတ္ေျမာက္သည္႔ အေလ်ာက္ ဆိုၾကသည္။
အခ်ဳိ႔ကလည္း လိုရင္းကိုသာ တိုတိုတုတ္တုတ္ႏွင္႔ ဆုေတာင္းေပးၾကသည္)

ထိုအခါ လက္ခ်ည္ခံရသူသည္ မိမိေခါင္းေပၚတြင္ လက္ခ်ည္သူ၏ ဆုေတာင္းစကားကို ဦးထိပ္ပန္သည့္ သေဘာျဖင္႔ ထိုအတိုင္းထားေလသည္။ ယင္းေနာက္တြင္ လက္၀ါးႏွင္႔ခံယူၿပီး ဆန္ေကာေပၚတြင္ ျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။

လက္ခ်ည္ေပးျခင္း တစ္ဦးၿပီးတစ္ဦး ခ်ည္ေပးၿပီးေနာက္တြင္ လက္ခ်ည္ပြဲအတြက္ စီမံျပဳလုပ္ထား
ေသာ လက္ခ်ည္မဂၤလာ ေကာက္ညွင္းထုပ္ကို တေပ်ာ္တပါး စားေသာက္ၿပီး ၀ါေခါင္လက္ခ်ည္ပြဲ ၿပီးေျမာက္သြားေလသည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ ၀ါေခါင္လ ျပည္႔ေန႔ၾကေရာက္တိုင္း ပိုးကရင္လူငယ္မ်ား စုစည္းဦးေဆာင္၍ စုေပါင္း ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႔မဂၤလာျပဳပြဲကို အစဥ္အလာမပ်က္ ႏွစ္စဥ္က်င္းပေလ႔ရွိၿပီး ရုိးရာဓေလ႔ေကာင္းတစ္ရပ္ကို အျမတ္တႏုိး ထိန္းသိမ္း ေဖာ္ထုတ္ျမွင့္တင္လ်က္ ရွိေနေပသည္။

ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳ႕ရန္

ကရင္အမ်ဳိးသားသီခ်င္းသံစဥ္ျပဳစုုခဲ႔သူေစာသာေအးႀကီး

၁၉၃၀-၄၀ ခွႏွစ္မ်ားတြင္ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးေန႔၊ ကရင္အမ်ဳိးသားသီခ်င္း၊ ကရင္အမ်ဳိးသားအလံေတာ္ ေပၚထြန္းေရးအတြက္ "ေဒါကလူ" ၏ဥကၠဌျဖစ္သူ ဆရာစံေဘာ္က အစီအစဥ္ျပဳလုပ္၍ ေတာင္းဆိုရရွိခဲ႔သည္။
ထိုသို႔ေတာင္းဆိုရရွိခဲ႔ေသာ အခြင္႔အေရး(၃)ခုအနက္ ကရင္အမ်ဳိးသားတစ္ရပ္လံုးကိုကိုယ္စားျပဳေသာ ကရင္အမ်ဳိးသားသီခ်င္းသည္လည္း အေရးပါလွေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားသီခ်င္းကို ေစာစံဘႏွင္ေစာသာေအးႀကီးက ေရးသားတင္ျပခဲ႔ရာ "ေဒါကလူ" အသင္းႀကီးမွ ကရင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက လက္ခံအတည္ျပဳလိုက္သျဖင္႔ ကရင္အမ်ဳိးသားသီခ်င္းဟူ၍ ေပၚေပါက္လာခဲ႔သည္။

(ကရင္အမ်ဳိးသားသီခ်င္းအဓိပၸာယ္)အို...ကြ်ႏု္ပ္ ကရင္အမ်ဳိးသားအေပါင္းတို႔

အေကာင္းဆံုးသူအသင္႔အား
ကြ်ႏု္ပ္ အလြန္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးပါ၏။
အသင္သည္ေျဖာင္႔မတ္ျခင္းကိုျမတ္ႏုိးတတ္၏
ဧည္႔၀တ္ေက်ပြန္တတ္သူလည္းျဖစ္ပါ၏
သင္၏ေကာင္းျခင္းအျဖာျဖာကို
ကြ်ႏု္ပ္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးလွေပသည္။

(ကရင္အမ်ဳိးသားသီခ်င္းသံစဥ္ျပဳစုုခဲ႔သူေစာသာေအးႀကီး၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္မွတ္တမ္း)လ ၁၉၀၂ခုႏွစ္တြင္ ပုသိမ္ၿမိဳ႔နယ္၊ မႀကီးလဟာေက်းရြာတြင္ ေမြးဖြားခဲ႔သည္။
လ ၁၉၂၂ခုႏွစ္တြင္ ပုသိမ္ၿမိဳ႔၊ တိုင္တစ္ရာအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ (၁၀) တန္းေအာင္ျမင္ခဲ႔သည္။
လ ၁၉၂၄ မွ ၁၉၂၇ခုႏွစ္အထိ ရန္ကုန္ဂ်က္ဆင္ေကာလိပ္တြင္ I.Sc ေအာင္ၿပီး B.Sc (ပ)ႏွစ္အထိ သင္ၾကားခဲ႔သည္။

လ ၁၉၂၈ မွ ၁၉၃၂ခုႏွစ္အထိ မႏၲေလးစိုက္ပ်ဳိးေရးေကာလိပ္တြင္ ဘြဲ႔ရေက်ာင္းၿပီးသည္အထိ ပညာသင္ၾကားခဲ႔သည္။
လ ၁၉၃၃ မွ ၁၉၄၀ခုႏွစ္အထိ ပုသိမ္ၿမိဳ႕တြင္စိုက္ပ်ဳိးေရးၿမိဳ႕အုပ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္။
လ ၁၉၄၁ မွ ၁၉၄၆ခုႏွစ္အထိ ပုသိမ္ခရုိင္စိုက္ပ်ဳိးေရး၀န္ေထာက္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္။

လ ၁၉၄၇ မွ ၁၉၅၇ခုႏွဏ္အထိ ႏုိင္ငံေတာ္ ေကာက္ပဲသီးႏွံေရာင္း၀ယ္ေရးအဖြဲ႔ (SAMB) တြင္အမႈေဆာင္အရာရွိ (E.O) အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္။
လ ၁၉၅၉ခုႏွစ္၊ အသက္ (၅၇)ႏွစ္တြင္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕နယ္၊ ေရတြင္းေရကန္ရြာတြင္ ကြယ္လြန္သည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားသီခ်င္းသံစဥ္ကို ေစာစံဘႏွင္႔အတူျပဳစုခဲ႔သည္။

ဆက္လက္ဖတ္႐ွဳ႕ရန္