သြားလာမႈခက္ခဲသျဖင့္ ေသာက္ေရ ခပ္ရြာသားမ်ား က်န္းမာေရး စိုးရိမ္
ဇန္န၀ါရီလ ၂၉ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္။ ေနာ္ဆဲကလယ္ (ေကအုိင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္၊ သံေတာင္ေျမာက္ပိုင္း လိပ္သိုၿမိဳ႕နယ္ခြဲ ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာသည္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲသ ျဖင့္ အေရးေပၚက်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါက အခ်ိန္မွီ မကုသႏိုင္မည္ကို ေဒသခံ ရြာသားမ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကသည္။
၎ေက်းရြာ ရပ္ကြက္(၁)တြင္ ေနထိုင္သူ ေစာစိုင္းေနထြန္းက “က်ေနာ္တို႔ရြာက လူေတြက ေနထိုင္မေကာင္းရင္ ၿမိဳ႕မွာသြားကု ရတယ္။ ရြာမွာက ေဆးေပးခန္းပဲ ရွိတယ္ေလ။ ကေလးေတြ ဖ်ားတာ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြ မီးမဖြားႏုိင္တာဆို ရြာမွာကုမရေတာ့ အနီး ဆံုး ေတာင္ၿမိဳ႕က ေဆး႐ံုကို သြားၾကရတယ္။ လူနာအခ်ိန္မွီ မေရာက္ ရင္လည္း ၿမိဳ႕က ေဆးဆရာမေတြက ဆူတယ္။ ဒါေပမဲ့ သြားလာေရးက ခက္ခဲတာကိုး”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာသည္ ပဲခူးတိုင္း၊ ေတာင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ၅၂မိုင္ ကြာေ၀းၿပီး ေတာင္ကုန္းကို ပတ္၍ ေဖာက္ထားေသာ ေျမ၊ ေက်ာက္ခဲမ်ား ထူထပ္သည့္ လမ္းကို အသံုးျပဳကာ သြားလာရသျဖင့္ အေရးေပၚလူနာမ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္ရွိႏုိင္သည့္အျပင္ သြားလာေရးႏွင့္ ေဆးကုသစရိတ္ အကုန္အက် မ်ားလြန္းသည္ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
“အခုဆို ေဆာင္းတြင္းမို႔ ငွက္ဖ်ားေပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးအေအးမိရင္ ေတာ္႐ံုနဲ႔ မေပ်ာက္ဘူး။ ေတာင္ၿမိဳ႕ကိုသြားရင္ ကုန္တင္ကားလိုမ်ဳိး နဲ႔ မနက္ ၈နာရီထြက္ရင္ ၁၁နာရီမွ ေရာက္တယ္။ လမ္းမေကာင္းေတာ့ ၾကာတယ္ေလ။ လိြဳင္ေကာ္ဘက္က သြားမယ္ဆိုရင္ ကားခက ၆၀၀၀။ မနက္ရြာကထြက္ရင္ ညေနမွေရာက္တယ္။ မိုးတြင္းဆို ဘယ္ကိုမွ မသြားႏုိင္ၾကဘူး”ဟု ေစာစိုင္းေနထြန္းက ေျပာသည္။
ထိုေဒသတြင္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ကူညီေပးသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မရွိေသးေသာ္လည္း အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ေမတၱာ၊ ေတာင္ဂ႐ုဏာ အဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ကယန္းျပည္သစ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စေသာ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး သင္တန္းမ်ား ပို႔ခ်ေပးသည့္အဖြဲ႔မ်ားက ေက်းရြာေဆးေပးခန္းတြင္ ေဒသခံမ်ား လိုအပ္သည့္ ေဆး၀ါးကူညီမႈႏွင့္ က်န္းမာေရး ပညာေပးမႈ အနည္းငယ္ကိုသာ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့သည့္အတြက္ လံုေလာက္မႈမရွိေၾကာင္း ရြာခံမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။
ေသာက္ေရခပ္ရြာသည္ ကယားျပည္နယ္ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္စပ္ၾကားတြင္ တည္ရွိၿပီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲေသာ ေက်း လက္ေဒသျဖစ္၍ မိမိအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအေနျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အားနည္းႏိုင္ေၾကာင္း၊ အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ အဲန္ ဂ်ီအိုအဖြဲ႕မ်ားအျပင္ ေက်းရြာလူထုပါ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ပါမွ တိုးတက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကယန္းျပည္သစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီမွ လက္ေထာက္တာ၀န္ခံ ဦးခင္ေမာင္ထြန္းက ေျပာသည္။
သြားလာေရးအျပင္ နယ္ေျမေဒသ အေနအထားေၾကာင့္ ဆက္သြယ္ေရးအရ ဖုန္းလိုင္းမရသျဖင့္ ေတာေတာင္လွ်ဳိေျမာင္ထဲတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားမွာ ၁၅မိနစ္ခန္႔ ဆိုင္ကယ္စီးသြားကာ ေတာင္ေပၚသို႔တက္၍ ဖုန္းဆက္ၾကရသျဖင့္ က်န္းမာေရးခ်ဳိ႕တဲ့မည္ကို စိုး ရိမ္မႈမ်ား ျဖစ္ေနသည္။
ယင္းသို႔ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲျခင္းေၾကာင့္ ေသာက္ေရခပ္(၁) ဆည္တည္ေဆာက္ရန္ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကသူမ်ား ရွိေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ တစုံတရာ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
ကရင္ႏွင့္ ကယန္းလူမ်ဳိး အမ်ားစု အိမ္ေထာင္စု ၁၈၀ေက်ာ္ေနထိုင္သည့္ ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာတြင္ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဖာလာ၊ ေကာ္ဖီ၊ ျငဳပ္ႏွင့္ ဓညင္းသီးမ်ား စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္ၾကရၿပီး ထိုရြာႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္ရွိ ေတာင္ေပၚေက်းရြာ မ်ားမွာလည္း လက္ရွိအခ်ိန္ထိ တေနရာမွ တေနရာသို႔ ေျခလ်င္ျဖင့္သာ သြားလာၾကရသည္။
No comments:
Post a Comment