“ေျပာင္းလဲျခင္း”
(၁)
♥ ကာလၾကာေညာင္း တစ္ႏွစ္ေဟာင္းလို ့
ႏွစ္သစ္တစ္ႏွစ္ေျပာင္းျပန္ျပီ။ ။
♥ အေဟာင္းေတြကိုဆုပ္ကိုင္ အတၱမႏၬတ္တိုင္တက္
“လူ ့မလိုင္ပ်က္ အမ်ိဳးဖ်က္” တဲ့
ထိုထို “လူပ်က္” ေတြရဲ့ အသက္ရွင္သန္မွဳ
အမ်ိဳးသားေရးကို ေရွးရႈလို ့
ဘာေတြ အက်ိဳးျပုဳေနပါသလဲ...။ ။
(၂)
♥ ဟိုး...သမိုင္းမတိုင္ခင္ကာလ
တိဗက္ကုန္းျမင့္ကစ ထီးဆဲ့မဲ့ယြာ
တို ့ေတြရဲ့အတိတ္တိုင္းမွာ
“အစြန္ ့ပယ္ခံ အႏိုင္က်င့္ခံ
အရက္စက္ခံ အနင္းေခ်ခံ”
လူ ့အေျခခံအခြင့္အေရးရဖို ့ေ၀းသမို ့
အႏၲရာယ္ကုိတည့္တည့္တိုး လမ္းဆိုးေတြေပၚမွာေလွ်ာက္
ေတာင္ ေျမာက္ အေနာက္ အေရွ ့သိသေရြ ့ေလးနဲ ့
ေရၾကည္ ျမက္ႏုရာကို ရွာခဲ့ပါတယ္...
တို ့တေတြ ဘာမ်ားရခဲ့ပါသလဲ။ ။
(၃)
♥ ၀ါးအစည္းေျပတဲ့စိတ္ ခါးသီးေစမဲ့နိမိတ္
မိစၦာအသိတရားက ကြဲျပားမွဳရဲ ့အဓိကအစ
ေဖာက္ျပန္တဲ့ အတၱတယူသန္စဲြေတြေၾကာင့္
“စည္းလံုးျခင္း”ဆိုတာေလ ေခတ္အဆက္ဆက္တိုင္းမွာ
မိုးေမွာင္က် ညလဲအနက္ ခေရာင္းလမ္းပ်က္ထဲလွမ္းရသလို
အလဲလဲ အျပိဳျပိဳ ဖရိုဖရဲနဲ ့ပါ...။ ။
♥ တို ့ေတြလဲ တကြဲတျပား တိုင္းျခားျပည္ျခား
ေရေျမျခားလို ့ အေနအစားမွားခဲ့ၾကရျပီ....
ဒါ…….. တို ့ေတြရဲ့ ၾကမၼၼာ၀ဋ္ေၾကြး
အတိတ္အက်ိဳးေပးတဲ့လား...
ဒါ….. တို ့မ်ိဳးဆက္ အဆက္ဆက္တိုင္းမွာ ရွာခဲ့တဲ့ ”အေျဖ” တဲ့လား...။ ။
(၄)
♥ ဟို စနစ္ဆိုးေတြရဲ့အျပစ္ ေခတ္ဆိုးေတြရဲ့အျပစ္ေတြပါလို ့
လက္ညွိဳးထိုးရမည္ရွာ “၀ိနည္း”မေရွာင္ၾကေလနဲ ့...။
“ပစၥဳပၸန္ရဲ့ အမွန္ကိုၾကည့္ ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုကရင္မွန္းသိ
မည္သည့္မတရားမွဳမ်ိဳးကိုမဆို ေခါင္းမလွ်ိဳ လက္မေျမွာက္
အညံ့မခံ ဒူးမေထာက္မိေစနဲ ့...”။ ။
♥ ဒီေပတံ ဒီစံနဲ ့တိုင္း ရာဇ၀င္တိုင္းမရိုင္းခဲ့ရင္ေလ
ပန္းတံုးတိုင္ဆိုတာမေ၀း လက္တစ္ကမ္းေလးမွာမို ့
ျပာသိုလဆန္းတရက္ ႏွစ္အသစ္စက္စက္မွာ
မေကာင္းမသင့္တဲ့ အေဟာင္းအျမည့္အသိ
အဆိုးအပုပ္ “အမ်ိဳးဆုတ္(ယုတ္)”ေစတာေတြကို
ႏွစ္အေဟာင္းမွာခ်ထား ႏွစ္သစ္ဆီသယ္မသြားပဲ
“ေျပာင္းလဲ” လိုက္ၾကစို ့.....။ ။
စဘီ (ထီးထာေစြး)